
فهرست عنوان های مطلب
مقدمه
انگشت چکشی پا hammer toe، وضعیتی است که در آن مفصل انتهایی یکی از انگشتان پا به سمت پایین خم می شود و در حالت خمیده باقی می ماند. این عارضه می تواند باعث درد، ناراحتی و محدودیت در حرکت شود. در این مقاله، به بررسی جامع انگشت چکشی پا، شامل علل، علائم، افراد در معرض خطر و روشهای درمان میپردازیم.
علل انگشت چکشی پا
عوامل متعددی می توانند در ایجاد انگشت چکشی پا نقش داشته باشند، که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- عدم تعادل عضلانی : ضعف عضلات خم کننده انگشتان پا یا قوی بودن عضلات اکستانسور (بازکننده) میتواند منجر به خم شدن دائمی مفصل انتهایی انگشت شود.
- ناهنجاری های ساختاری : برخی افراد با ناهنجاری های مادرزادی مانند قوس بلند کف پا یا انگشتان بلند پا متولد میشوند که آن ها را در معرض خطر ابتلا به انگشت چکشی قرار میدهد.
- آسیب دیدگی : آسیب هایی مانند شکستگی یا دررفتگی انگشت پا می تواند به تاندون ها و رباط هایی که مفصل را در جای خود نگه می دارند، آسیب برساند و منجر به انگشت چکشی شود.
- بیماری های التهابی : بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید میتوانند باعث التهاب و تورم مفصل شده و به تاندون ها و رباط ها آسیب برسانند.
- پوشیدن کفشهای نامناسب: پوشیدن کفش های تنگ یا نامناسب که انگشتان پا را تحت فشار قرار می دهند، میتواند خطر ابتلا به انگشت چکشی را افزایش دهد.
علائم به وجود آمدن انگشت چکشی
علائم انگشت چکشی پا میتواند شامل موارد زیر باشد:
- خم شدن دائمی مفصل انتهایی یکی از انگشتان پا
- درد، قرمزی و تورم در مفصل آسیب دیده
- ایجاد پینه یا میخچه در بالای مفصل خم شده
- سختی در صاف کردن انگشت پا
- ایجاد مشکل در راه رفتن یا دویدن
پزشک می تواند با معاینه پا و بررسی سابقه پزشکی شما، انگشت چکشی پا را تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است برای تأیید تشخیص و بررسی دقیق تر مفصل آسیب دیده، از تصویربرداری با اشعه ایکس یا MRI استفاده شود.
درمان انگشت چکشی یا Hammer Toe
درمان انگشت چکشی پا به شدت عارضه و علت زمینه ای آن بستگی دارد. روش های درمانی معمول عبارتند از:
- تغییر سبک زندگی : استفاده از کفش های مناسب و جادار، اجتناب از فعالیت هایی که باعث درد می شوند و کاهش وزن در صورت اضافه وزن، می تواند به کاهش علائم و جلوگیری از بدتر شدن عارضه کمک کند.
- تمرینات کششی و تقویتی : انجام تمرینات کششی و تقویتی می تواند به بهبود انعطاف پذیری و قدرت عضلات پا و کاهش درد کمک کند.
- آتل یا بریس : استفاده از آتل یا بریس میتواند انگشت پا را در موقعیت صاف نگه دارد و از خم شدن بیشتر آن جلوگیری کند.
- دارو : داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) میتوانند برای کاهش درد و التهاب استفاده شوند.
- تزریق کورتیکوستروئید : تزریق کورتیکوستروئید میتواند به طور موقت درد و التهاب را در مفصل آسیبدیده کاهش دهد.
- جراحی : در موارد شدید که سایر روش های درمانی موثر نیستند، ممکن است جراحی برای صاف کردن مفصل آسیب دیده و رهاسازی تاندون ها انجام گردد.
جراحی انگشت چکشی پا
جراحی انگشت چکشی پا زمانی انجام میشود که سایر روش های درمانی موثر نباشند یا عارضه شدید باشد. هدف از جراحی، صاف کردن مفصل آسیب دیده و رهاسازی تاندونها و رباطهای کشیده یا منقبض شده است. انواع مختلفی از جراحی برای انگشت چکشی پا وجود دارد. نوع جراحی که انجام میشود به شدت عارضه و محل خم شدن انگشت بستگی دارد. در برخی موارد، جراح می تواند با استفاده از برش های کوچک، تاندون ها و رباطها را آزاد کند. در موارد دیگر، ممکن است لازم باشد بخشی از استخوان انگشت برداشته شود. پس از جراحی، معمولاً برای چند هفته نیاز به پوشیدن آتل یا بوت مخصوص دارید. همچنین باید فیزیوتراپی انجام دهید تا قدرت و انعطاف پذیری پا را بازیابید.